بهترین کتابهای جرد دایموند، دانشمند و نویسنده آمریکایی

جرد دایموند، زاده ی 10 سپتامبر 1937، دانشمند و نویسنده ای آمریکایی است.دایموند در بوستون به دنیا آمد. او مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه هاروارد در سال 1958 و دکترای خود را در فیزیولوژی و بیوفیزیک غشاء از دانشگاه کمبریج در سال 1961 گرفت. دایموند پس از فارغ التحصیلی از کمبریج، به عنوان محقق به دانشگاه هاروارد بازگشت و تا سال 1965 در آنجا به فعالیت ادامه داد. او در سال 1968 استاد فیزیولوژی دانشکده ی پزشکی دانشگاه کالیفرنیا شد. دایموند در سال 1999 مدال ملی دانش را کسب کرد و در سال 2009 دکترای افتخاری دانشکده ی ایالتی وستفیلد را از آن خود نمود.

کتاب شامپانزه سوم :

جرد دایموند، چنانکه خود در مقدمۀ کتاب «شامپانزۀ سوم» توضیح می‌دهد، در این کتاب بر آن است که چگونگی پدید آمدن ویژگی‌هایی را در انسان که او را از سایر جانداران متمایز کرده است شرح دهد؛ ویژگی‌هایی که لزوما خوب و مثبت نیستند و بعضی از آن‌ها مخرب و ویرانگرند. این ویژگی‌ها، چنانکه در کتاب «شامپانزۀ سوم» آمده، از زبان و هنر و چرخۀ حیات تا توانایی نابود کردن خود و گونه‌های دیگر را شامل می‌شود. کتاب «شامپانزۀ سوم» ضمن تأکید بر اینکه انسان آن‌قدرها هم از همتای حیوانش جدا نیست، سیر پیدایش و تکامل انسان را شرح می‌دهد و می‌گوید که انسان چگونه توانست آنی بشود که اکنون هست. دایموند در کتاب «شامپانزۀ سوم» نشان می‌دهد که آن‌چه انسان را از همتای حیوان او جدا کرده و به رقم خوردن پیشرفت‌های عظیم و البته نابودی‌های عظیمی هم به دست او منجر شده، نه برتری ژنتیکی بلکه عواملی دیگر است که به عواملی چون شرایط محیطی و جغرافیایی انسان و استفادۀ او از ابزار ربط دارد. دایموند همچنین در کتاب «شامپانزۀ سوم» به‌دنبال گره‌گشایی از راز سلطۀ انسان‌های اوراسیایی بر انسان‌های ساکن دیگر سرزمین‌هاست و می‌خواهد نشان دهد که اوراسیایی‌ها تحت چه عواملی توانستند بر مردم متعلق به تمدن‌های دیگر چیره شوند. دایموند در پژوهش برای گشودن گره این معما، به همان عواملی می‌رسد که بعدتر در کتاب بسیار معروف خود، «اسلحه، میکرب، و فولاد: سرنوشت جوامع انسانی»، به‌طور مفصل به شرح آن‌ها پرداخته است. دایموند نقش عوامل زیست‌محیطی و جغرافیایی، تکنولوژی و مصونیت دربرابر بیماری‌ها را در سلطۀ گروهی از انسان‌ها بر انسان‌های دیگر موثر می‌داند و نیز به بحث درباب زبان و هنر، که از ویژگی‌های متمایز کنندۀ انسان از دیگر جانداران هستند، می‌پردازد. کتاب «شامپانزۀ سوم» همچنین به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه اولین تماس بین تمدن‌های نابرابر تقریبا همیشه به نسل‌کشی می‌انجامد. آیندۀ انسان و جهان و تأثیر مخربی که پیشرفت تکنولوژی می‌تواند بر محیط زیست داشته باشد و خطر عظیم نهفته در این پیشرفت از دیگر موضوعاتی است که دایموند در کتاب «شامپانزۀ سوم» به آن می‌پردازد. او در این کتاب هشدار می‌دهد که پیشرفت بی‌حدوحصر تکنولوژی می‌تواند منجر به انقراض شود.

کتاب آشوب: نقاط عطف برای کشورهای بحران زده

کتاب "آشوب، نقاط عطف برای کشورهای بحران زده " نوشته روشنفکر آمریکایی "جارد دایمونداست" میباشد. "جارد دایمونداست" در این کتابش با دیدی متفاوت و کارشناسی با مثال های متعدد زنده،خواننده را به درکی جدید از تمدن و علل رشد و سقوط آنها اشاره میکند.او توضیح میدهد که در هنگام بحران در جهان،چگونه برخی کشور ها در برابر این بحران مقوامت میکنند و آسیبی کشوران را تهدید نمیکند. وی با ارائه مثال هایی از بحرانهای گذشته که در کشورهایی مانند فنلاند ، ژاپن ، شیلی ، اندونزی ، آلمان ، استرالیا و ایالات متحده رخ داده است ، موضوع را کاملا از جنبه های گوناگون بررسی میکند. کتاب "آشوب، نقاط عطف برای کشورهای بحران زده " الگوهای منحصر به فرد کشور هایی که در شرایط بحرانی جان سالم به در بردند را تشریح میکند و در ادامه توضیح میدهد که آیا این الگوها برای آینده جوامع میتواند مفید باشد یا خیر؟آیا میتوان با استفاده همان الگو ها کشوری بحران زده را نجات داد یا خیر؟ "جارد دایمونداست" با افزودن یک بعد روانشناختی به تاریخ،جغرافیا،زیست شناسی و شناخت انسان،از این فاکتورها ، تحت عنوان فاکتور های موثر در برابر بحران ها یاد میکند.

کتاب دنیا تا دیروز (آنچه از جوامع سنتی می آموزیم) :

بسیاری از ما ویژگی های جامعه مدرن خود را بدیهی می دانیم، از سفر هوایی و مخابرات گرفته تا سواد و چاقی. با این حال، تقریبا در تمام شش میلیون سال زندگی خود، جامعه بشری هیچ یک از این چیزها را نداشت. در حالی که شکافی که ما را از اجداد اولیه‌مان جدا می‌کند، ممکن است به طور غیرقابل اتصال به نظر برسد، ما می‌توانیم نگاهی اجمالی به سبک زندگی سابق خود در آن جوامع عمدتا سنتی داشته باشیم که هنوز یا اخیرا وجود دارند. جوامعی مانند جوامع کوهنوردی گینه نو به ما یادآوری می‌کنند که همین دیروز بود - در زمان تکامل - که همه چیز تغییر کرد و ما مدرن‌ها هنوز بدن‌ها و شیوه‌های اجتماعی داریم که اغلب با شرایط سنتی سازگارتر است تا با شرایط مدرن. تصویری دست اول از گذشته بشر، همانطور که برای میلیون ها سال بوده است - گذشته ای که عمدتا ناپدید شده است - و به این می پردازد که تفاوت بین آن گذشته و حال ما برای زندگی امروز ما چه معنایی دارد. این کتاب شخصی‌ترین کتاب جارد دایموند تا به امروز است، زیرا او به طور گسترده از دهه‌ها کار میدانی خود در جزایر اقیانوس آرام و همچنین شواهدی از اینویت، سرخپوستان آمازون، مردم کالاهاری سان و دیگران استفاده می‌کند. دیاموند جوامع سنتی را رمانتیک نمی کند – در نهایت، ما از برخی از اعمال آنها شوکه شده ایم – اما او متوجه می شود که راه حل های آنها برای مشکلات جهانی بشری مانند تربیت کودک، مراقبت از سالمندان، حل اختلاف، خطر و آمادگی جسمانی چیزهای زیادی برای آموزش دارد. ما کتاب «دنیا تا دیروز» کتابی محرک، روشنگر، سرگرم‌کننده، و جذاب است.

کتاب فروپاشی ( چگونه جوامع راه فنا یا بقا را بر می گزینند ) :

کتاب فروپاشی، اثری نوشته ی جرد دایموند است که اولین بار در سال 2005 به انتشار رسید. چه چیزی باعث شد برخی از بزرگترین تمدن های گذشته به ویرانه تبدیل شوند و از سرنوشت آن ها چه چیزهایی می توانیم بیاموزیم؟ جرد دایموند برای پاسخ به این سوالات، نظریه ای جامع و جهانی را از طریق مجموعه ای از روایت های تاریخی-فرهنگی شگفت انگیز ارائه می کند. از فرهنگ های «پلینزی» در جزیره ی ایستر گرفته تا تمدن های بزرگ آمریکایی همچون «آناسازی» و «مایا» و همچنین وایکینگ های گرینلند، دایموند به شناخت الگوهای زوال و فروپاشی تمدن ها می پردازد. آسیب های زیست محیطی، تغییرات اقلیمی، رشد سریع جمعیت و تصمیمات سیاسی نادرست، همگی جزء عوامل تأثیرگذار در سقوط این جوامع به شمار می آیند، اما جوامعی دیگر برای این مشکلات، راه حلی یافتند و به بقای خود ادامه دادند. انسان مدرن نیز با مشکلات مشابهی مواجه است و با فهم و تحلیل سرنوشت گذشتگان، می توان راه غلبه بر آن ها را یافت.

کتاب اسلحه میکروب و فولاد :

کتاب حاضر گرچه به طور خاص مربوط به ایران نیست ولی در مورد سیر تحولات بشریت افق و چشم اندازی می گشاید که ما را از محدوده ی ملیت و نژاد فراتر می برد و در سطح بالاتری پاسخ ما را می دهد. به جامعه ی بشری در یک کل واحد می نگرد و روادید ها و حوادث را با توجیه (واقعیت کنونی) یا مقدر و غایت گرایانه تحلیل نمی کند. دایموند در مثالی به یاد ماندنی نشان می دهد مردمی واحد که بنابر ضرورت محیطی به دو سوی مختلف مهاجرت کردند- و بدون این که از شرایط مقصد نهایی آگاه باشند- چه گونه فقط ظرف چند صد سال جوامع مختلفی با درجات متفاوت پیش رفت و سازمان دهی به وجود آوردند. و جالب تر این که هنگامی که این دو جامعه ی متفاوت شده در مقابل هم قرار گرفتند چه گونه تا سر حد نابودی هم پیش رفتند. اگر نمی توان در آزمایشگاه محدود علوم دقیقه در مورد تحولات مسیر بشر تجربه کرد، می توان از تجربه ی تاریخ در آزمایشگاهی به عرض کره ی زمین و در طول هزاران سال آموخت. این پیام دایموند است. اختصاص جایزه ی پولیتزر به این کتاب صرفا اهمیت آن را نشان نمی دهد بلکه بزرگ داشت دایموند را رسمی می کند. جوائز پرشمار دیگر، ستایش ها و تجلیل ها از کارهای وی چنان بوده است که او را پیش رو مغزهای درخشان این قرن خوانده اند.