کتاب بوروکراسی از لودویگ فون میزس ترجمه مهدی تدینی از نشر کتاب پارسه :مفهوم( بوروکراسی) همواره تداعی کننده ی تجربیاتی منفی است؛ کاغذ بازی و خونسردی بی عاطفه ی اداری تا ناکارآمدی، اتلاف انرژی و سرمایه و کارنادانی. همین جنبه های ملامت بار باعث شده است بوروکراسی امری ماهیتا منفی قلمداد شود و هیچگس حاضر نباسد آن را گردن بگیرد-حتی جریانهایی که منادی بورو کراتیک سازی همه ی شئون زندگی اجتماعی اند. اما لودویگ فون میزس، اقتصاددان و متفکر اتریشی- آمریکایی، در این کتاب ابتدا تعریف دقیق خود را از مفهوم بوروکراسی شرح می دهد و سپس خواننده را متقاعد می کند که (نفس) بوروکراسی شر نیست، بلکه (گسترش) بوروکراسی است که به مصیبت تبدیل می شود؛ گسترش بوروکراسی به حوزه هایی که می تواند تابع مدیریت بازاری باشد. از این مهمتر شرح می دهد که این گسترش مصیبت بار، ریشه در آرزومندی شهروندان برای مداخله ی دولت در امورشان دارد.
کتاب مجمع‌الجزایر گولاگ اثر الکساندر سولژنیتسین ترجمه احسان سنایی اردکانی از نشر مرکز : مجمع‌الجزایر گولاگ، یکی از بزرگ‌ترین و خواندنی‌ترین روایت‌های تاریخ ادبیات جهان که برای نویسنده‌اش جایزه‌ی نوبل ادبی 1970 را به ارمغان آورده، در واقع تلاشی است برای ارائه‌ی تصویری قابل درک از گستردگی سایه‌ی شر بر زندگی میلیون‌ها شهروند روس در عصر اتحاد جماهیر شوروی، به‌ویژه دوره‌ی حکمرانی ژوزف استالین بین سال‌های 1929 تا 1953. الکساندر سولژنیتسین، نویسنده‌ی نامدار روس و از بازماندگان اردوگاه‌های کار اجباری گولاگ در شوروی سابق، این کتاب را طی ده سال و از راه گفتگو با بیش از 220 بازمانده‌ی دیگر اردوگاه‌ها، در سه جلد به رشته‌ی تحریر درآورده که آمیزه‌ای است از نثر نویسنده‌ای حماسه‌پرداز، مورخی آرمان‌گرا و مصلحی برآشفته، با رگه‌هایی از طنز سیاه. آنچه می‌خوانید جلد اول این مجموعه است. هیچ خواننده‌ی قرن بیست‌ویکمی‌ای که شاهکار سولژنیتسین را برای بار اول می‌خواند نباید تصور کند که بناست یک روایت تاریخی سرراست را بخواند. کتاب او فقط وصف تاریخ نیست، خود تاریخ است. به لطف عنایت وسواس‌گونه‌ی سولژنیتسین به جزئیات و استعدادهای ادبی و جدلی او، مجمع‌الجزایر گولاگ به خلق همین جهانی که ما امروزه در آن زیست می‌کنیم کمک کرده است.
کتاب فرندز (دوستان و عاشقان) از متیو پری ترجمه کیمیا فضایی از نشر میلکان : «سلام، اسم من متیو است، هرچند شاید مرا با اسم دیگری بشناسید. دوستانم متی صدایم می‌کنند. و احتمالاً تا حالا می‌بایست مُرده باشم!» و این‌گونه زندگی‌نامه‌ی پرفرازونشیب هنرپیشه‌ی معروف ــ متیو پری ــ آغاز می‌شود؛ زندگی‌نامه‌ای که در آن ما را با خود به سفری از رؤیاهای دوران بچگی تا شهرت و اعتیاد و بهبودیِ پس از آن می‌بَرَد. متیوی پنج‌ساله قبل از اینکه مدام به بیمارستان برود یا در مراکز بازپروری بستری شود، به‌خاطر جدایی پدر و مادرش مدام بین مونترال کانادا و لس‌آنجلس در رفت‌و‌آمد بود. متیوی چهارده‌ساله ستاره‌ی تنیس کانادا بود. متیوی بیست‌وچهار‌ساله برای بازی در محبوب‌ترین سریال تاریخ به نام «فِرِندز» انتخاب شد. در داستانی باورنکردنی که فقط خودش می‌تواند با آن طنز آشنا، صمیمی و دوست‌داشتنی‌اش آن را تعریف کند، از خانواده‌ای می‌گوید که بزرگش کردند، از میل و اشتیاقش برای شناخته‌شدن و شهرت، از حفره‌ی عمیقِ درونش که حتی با محقق‌شدن رؤیاهایش هم پُر نمی‌شد. و از طرفی دیگر از آرامشی می‌گوید که در پاک‌بودن از اعتیاد یافته، و از حسِ همه‌جاحاضر بودنِ سریال فرندز. او خاطرات جالبی از هم‌بازیگرهایش در فرندز و سایر ستاره‌هایی تعریف می‌کند که در زندگی با آن‌ها هم‌مسیر بوده. دوستان و عاشقان زندگی‌نامه‌ای فراموش‌نشدنی است که هم صمیمانه و هم آگاهی‌بخش است. به‌شدت صادقانه، تکان‌دهنده و بی‌نهایت خنده‌‌دار؛ کتابی که طرفداران فرندز سال‌ها منتظرش بودند. متیو در این کتاب درباره‌ی اعتیادش صحبت می‌کند، از شش هزار جلسه‌ی ترک اعتیاد، از شصت‌و‌پنج بار سم‌زدایی و بازپروری، از هفت میلیون دلاری که برای پاک‌شدن خرج کرده. او از زندگی پر زرق‌وبرق و باشکوهِ ستاره‌بودن می‌گوید، از شهرتِ بی‌حدوحصر و بار مسئولیتی که با خود به همراه دارد و از فرازونشیب‌های زندگیِ پرپیچ‌وخم‌اش با بیانی صادقانه و صمیمی و با طنازیِ مربوط به خودش که هوادارها به‌خوبی آن را می‌شناسند. کتاب با اینکه زندگی‌نامه است اما روند زمانی منظمی ندارد و متیو بارها و بارها به گذشته و حال می‌رود و گاهی حتی به سبْک جریال سیال ذهنی ما را وارد هزارتوی زندگی‌اش می‌کند. کتاب دوستان و عاشقان کتاب آسانی نیست. کتابی نیست که لب ساحل برای آرامش و فرار از واقعیت بخوانید. کتابی است تیز و واقعی. کتابی است که از شما می‌خواهد به چیزهایی فکر کنید که گاهی ممکن است تلخ و دردناک باشند، ولی مانند دوست خوبی که تا همیشه همراه‌تان است، دستش را به سمت‌تان دراز می‌کند، دست‌تان را می‌گیرد و با خودش بالا می‌بَرَد.
کتاب توتالیتاریسم از هانا آرنت ،ترجمه از مهدی تدینی از نشر کتاب پارسه : آرنت که در بخش‌های اول و دوم کتاب «عناصر و خاستگاه‌های حاکمیت توتالیتر» به «یهودی‌ستیزی» و «امپریالیسم»، به‌عنوان عوامل و زمینه‌های ایدئولوژیک، سیاسی و اقتصادیِ فروپاشی دولت – ملت و برآمدن توتالیتاریسم، پرداخته است در بخش سوم این کتاب، یعنی «توتالیتاریسم»، به خود پدیدۀ توتالیتاریسم می‌پردازد و این پدیده را زیر ذره‌بین می‌گذارد. کتاب «توتالیتاریسم» برای ما روشن می‌کند که یک حکومت توتالیتر دقیقاً چه نوع حکومتی است و قدرت و سلطۀ خود را بر چه پایه‌هایی بنا و استوار می‌کند و چگونه سیطرۀ خود را با ابزارها و شیوه‌هایی پلیسی و خشن و هولناک بسط و گسترش می‌دهد. چنانکه در مقدمۀ مهدی تدینی بر کتاب «توتالیتاریسم» توضیح داده شده، منظور آرنت از حکومت توتالیتر و آنچه او مصداق چنین رژیم سیاسی‌ای می‌داند، مشخصاً نازیسم و استالینیسم است نه هر شکل از استبداد و دیکتاتوری و اقتدارگرایی.
کتاب امپریالیسم از هانا آرنت ، ترجمه از مهدی تدینی،نشر کتاب پارسه : آرنت روایت خود از حاکمیت توتالیتر را از شرح یهودی ستیزی شروع کرده بود، در این مجلد به ««امپریالیسم»» می رسد. توتالیتاریسم یک شبه از زهدان تاریخ زاده نشد، بلکه می توان ریشه های آن را در پدیده های پیشا توتالیتر جستجو و دنبال کرد. آرنت در زیر عنوان کلی ««امپریالیسم»» همین پیشینه را می کاود-از اتحاد عوام و الیت تا نژادباوری اشراف، از صدور سرمایه کاپیتالیستی تا آیین اژدهاکشی ماموران گمنام، از هزارتوی بوروکراتیک کافکایی تا ولع امپریالیستی برای بلعیدن دنیا، از دماغه امید نیک تا هند... مسئله کشف قوانین تاریخ یا طبیعت بود. عصر امپریالیسم عصر پیدایش خرافه ای است که گمان می کرد اگر کسی بتواند قوانین جاودان دنیا را کشف کند، آسوده خاطر می تواند قایق خود را به جریان ابدی تاریخ بسپرد. آرنت از این باریکه راه دور ما را به دروازه عصر توتالیتاریسم می رساند.
