عادات و آداب روزانه بزرگان (زنان نامی) از میشن کری ، ترجمه از نسرین طباطبایی ، نشر فرهنگ جاوید : کتاب حاضر تلاشی است برای جبران نابرابری جنسیتی در کتاب اولم، عادات و آداب روزانۀ بزرگان. هدفم این بود به چیزی بیش از امور پیشپاافتادۀ روشنفکرانه دستیابم؛ میخواستم کتاب اولِ عادات و آداب روزانۀ بزرگان چراغ راهی باشد برای کسانی که سعی میکنند به طرحهای خلاقانۀ خود بپردازند و میکوشند بهطور منظم برای اهداف خود وقت بگذارند یا به حالت روحی مناسب برای انجام کار برسند. من اغلب بهعنوان نویسنده در چنین وضعیتی بودهام، در نتیجه همیشه مشتاق بودم که بشنوم چگونه دیگران در ابتداییترین سطح، از پس کار خود برمیآیند. آیا هر روز مینویسند یا نقاشی میکنند یا آهنگ میسازند، اگر چنین است، در عمل چقدر کار میکنند و چه وقتهایی شروع به کار میکنند؟ آیا تعطیلات آخر هفته را هم روز کاری به حساب میآورند؟ چطور به کار خود میرسند و همزمان امرارمعاش میکنند؟ آیا بهقدر کافی میخوابند و به افرادی که در زندگی با آنها در ارتباط هستند توجه میکنند؟ و با فرض اینکه از عهدۀ ساماندهی کارها برآیند، چگونه بر بحرانهای گذرای روحی خود فائق میآیند؟
کتاب لیبرالیسم از لودویگ فون میزس،ترجمه مهدی تدینی ،نشر کتاب پارسه : لیبرالیسم کلاسیک چیست و یک لیبرالِ کلاسیک چگونه به جهان مینگرد؟ لودویگ فون میزس، که خود از متفکران برجستۀ مکتب لیبرالیسم است، در کتاب «لیبرالیسم» بهصورتی موجز و روشن به این پرسش پاسخ میدهد. کتاب «لیبرالیسم» یک کتاب مختصر و مفید و جمعوجور درباب لیبرالیسم کلاسیک و خطوط و مبانی اصلی آن است. کتاب «لیبرالیسم» کتابی مفید برای دانشجویان فلسفۀ سیاسی و نیز مناسب برای همۀ کسانی است که میخواهند با اصول اولیه و اساسی و مهم لیبرالیسم کلاسیک، بهویژه مکتب اتریش، یک آشنایی مقدماتی پیدا کنند و با دیدگاههای یکی از متفکران برجستۀ این مکتب و تعریف و تلقی او از لیبرالیسم آشنا شوند. متن اصلی کتاب «لیبرالیسم» نخستین بار در سال 1927، با عنوان Liberalismus، به زبان آلمانی منتشر شده است. نگارش و انتشار کتاب «لیبرالیسم» چنانکه در مقدمۀ مهدی تدینی بر ترجمۀ فارسی این کتاب اشاره شده، با دورانی حساس و بحرانی و پرتلاطم از تاریخ اروپا همزمان بوده است؛ دورانی که آرامش از اروپا رخت بربسته و طوفان آغاز شده است. در این دوران، فاشیسم در ایتالیا پا گرفته بود و پایههای خود را محکم میکرد و کمونیسم نیز، بعد از استیلایش بر روسیه، در حال گسترش در جهان بود. ردّ این رویدادها بهنحوی در کتاب «لیبرالیسم» مشهود است اما این کتاب، ضمن نسبتاش با زمانهای که در آن نوشته و منتشر شده است، هنوز هم حرفی برای گفتن دارد و کتابی است همچنان خواندنی و کاربردی برای ورود به مباحث مطرح در لیبرالیسم کلاسیک و آشنایی اولیه با دیدگاههای فون میزس و چارچوب نظری مکتب اتریش.
کتاب دایره المعارف مصور امپراتوری چین اثر دورلینگ کیندرزلی ،ترجمه از الهام شوشتری زاده ،نشر سایان : سرزمین و مردمان جغرافیایی که به یکی از بزرگترین فرهنگهای جهان شکل داد. گسترهی پهناور چین چشماندازهایی را در خود جای داده که تنوع و گوناگونیشان حیرت انگیز است. کوههای سربهفلک کشیده و آبراههای بینظیر، بیابان های بایر و اقلمی های متفاوت این سرزمین همگی در شکل دهی به تاریخ سیاسی و فرهنگی مرمانش نقش داشتهاند. کتاب دایره المعارف مصور امپراتوری چین دورلینگ کیندرزلی (Dorling Kindersley، که به شکل مخفف DK نیز نوشته میشود) موسسهای انتشاراتی در بریتانیا است که به چاپ و نشر کتابهای مرجع برای کودکان و بزرگسالان در ۵۱ زبان گوناگون میپردازد. این موسسه بخشی از بنیاد پنگوئن راندوم هاوس است که پیشتر از یکی شدن دو گروه پنگوئن و راندم هاوس شکل گرفته بود. این انتشارات در سال ۱۹۷۴ گشایش یافت و گستره وسیعی از موضوعات را از جمله سفر، هنر و صنایع دستی، کسب و کار، تاریخ، بازی، آشپزی، تاریخ طبیعی، و غیره پوشش میدهد. دورلینگ کیندرزلی همچنین کتابهایی برای کودکان و خردسالان که موضوعات مورد علاقهٔ این گروه را پوشش میدهند چاپ میکند.
کتاب گفتگو با موسولینی از امیل لودویگ ،ترجمه مهدی تدینی ، نشر کتاب پارسه : کتاب «گفتگو با موسولینی» از امیل لودویگ رو در رو با یک رهبر فاشیست. کتاب «گفتگو با موسولینی»، با عنوان اصلی Mussolinis Gespräche mit Emil Ludwig، مجموعۀ گفتوگوهایی است که امیل لودویگ در سال 1932 با بنیتو موسولینی، رهبر ایتالیای فاشیستی، انجام داده است. موسولینی، در کنار هیتلر، یکی از مشهورترین سیاستمداران فاشیست و یکی از نمایندگان اصلی دیکتاتوری و کیش شخصیت در قرن بیستم است. دربارۀ موسولینی فراوان نوشتهاند اما کتاب «گفتگو با موسولینی» ما را بیواسطه با این رهبر فاشیست روبهرو میکند و اجازه میدهد که مواجههای نزدیکتر با او داشته باشیم. موسولینی در کتاب «گفتگو با موسولینی» در گفتگو با امیل لودویگ، از زندگی خود میگوید و تحولات فکری و ایدئولوژیکش را شرح میدهد و نظراتش را دربارۀ موضوعات مختلف سیاسی بیان میکند و تصویری از جوانب گوناگون شخصیت خود به دست میدهد. متن اصلی کتاب «گفتگو با موسولینی» اولین بار در سال 1932 منتشر شده است. مروری بر کتاب «گفتگو با موسولینی» گفتگوهایی که امیل لودویگ با موسولینی انجام داده و در کتاب «گفتگو با موسولینی» گردآوری و منتشر کرده است در دورهای انجام شده که موسولینی رهبری و حکومتش را تثبیت کرده و در اوج قدرت است و هنوز هم نازیسم در آلمان بر سر کار نیامده و موسولینی با هیتلر عهد اخوت نبسته است. لودویگ در کتاب «گفتگو با موسولینی»، با شمّ قوی ژورنالیستیاش، پرسشهایی صریح و زیرکانه را با موسولینی در میان گذاشته تا از خلال پاسخهای موسولینی به این پرسشها، و حتی از خلال آنچه موسولینی نمیگوید، به ذهن این مرد سیاسی، که خودش هم تجربۀ روزنامهنگاری دارد، راه پیدا کند و دریابد که او چگونه میاندیشد و برای آینده چه در سر دارد و آیا بیشتر در فکر سازندگی است یا در پی جنگ؟ لودویگ در این کتاب میکوشد با به حرف آوردن موسولینی او را به بیان آنچه در سر دارد وادار کند و نیز سیمای رهبر ایتالیایی فاشیستی و وجوه گوناگون شخصیت و افکار او را، با کمک گفتهها و ناگفتههای خود او، هرچه بهتر برای خواننده ترسیم کند. چنانکه از مقدمۀ امیل لودویگ بر کتاب «گفتگو با موسولینی» میتوان دریافت، او در زمانی که برای مصاحبه نزد موسولینی رفته به او نگاهی مثبت داشته و معتقد بوده که وجود کسی چون موسولینی برای ایتالیا در آن دورۀ زمانی خاص لازم بوده و دستاوردهای مثبتی داشته است. البته لودویگ، که خودش آلمانی است، در همین مقدمه تأکید میکند که چنین رهبر و چنین حکومتی به درد کشور او نمیخورد. او این حرف را، چنانکه پیشتر گفته شد و در مقدمۀ مهدی تدینی بر ترجمۀ فارسی کتاب «گفتگو با موسولینی» هم اشاره شده، چند ماه قبل از به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان زده و در آن زمان پیشبینی نمیکرده است که یک حکومت فاشیستی بسیار مخوفتر و مهیبتر از حکومت موسولینی بهزودی در آلمان بر سر کار بیاید. کتاب «گفتگو با موسولینی» از مقدمه و پنج بخش تشکیل شده است. بخشهای پنجگانۀ این کتاب عبارتند از: «آموزش یک دولتمرد»، «گفتگوهایی دربارۀ دگردیسیها»، «گفتگوهایی دربارۀ مسائل قدرت»، «گفتگوهایی دربارۀ محدودههای قدرت» و «گفتگو دربارۀ نبوغ و شخصیت». لودویگ در بخشی از مقدمۀ خود بر کتاب «گفتگو با موسولینی» دربارۀ حالوهوا و ماهیت گفتگویی از نوع آنچه با موسولینی انجام داده و ترفندهایی که باید حین این گفتگو میزده است و احساس و درک و برداشت خود از این گفتگو مینویسد: «این گفتگوها هر قدر هم که ماهیتی سیاسی، تاریخی و اخلاقی داشته باشد، درنهایت همواره صرفاً گفتگوهایی روانشناختی است و آنجایی هم که برخی پرسشهای واقعی مطرح و پاسخ داده میشود، مقصود پنهان همواره چیزی جز این نبوده است که شخصیتشناسی این مرد تکمیل شود. تلاش برای صید هیجان در این گفتگوها بیهوده است. آرامش عمیق این مرد و این اتاق به گفتگوی ما آهنگی تیره و جدیتی شدید میبخشید. کسی که میخواهد عمق دریا را بسنجد، باید پیش یا پس از طوفان از سطحی بیموج این کار را انجام دهد. عدم وابستگی من و مدارای طرف مقابل آزادی کلام کاملی به من میداد و اتفاقاً به همین دلیل احتیاطی ظریف میطلبید. در این میان باید این شیر نیرومند اما عصبی را همواره سرحال نگه میداشتم؛ حتی یک لحظه نباید حوصلهاش سر میرفت. همچنین در مواجهه با پرسشهای دردسرساز باید به بیراهههای تاریخی میزدم، لحنی نظری میگرفتم و به او واگذار میکردم که آیا او میخواست در مسئله پیشروی کند یا نه. ضمن اینکه اگر میخواستم برنامهام را در زمانی کوتاه به انجام برسانم، باید با سرعت 150 کیلومتر در ساعت میراندم. باید اعتراف کنم، این فشار مداوم که باید آنچه را میشنیدم بیدرنگ به زبان خودم ترجمه میکردم، بسیار خستهام میکرد و امید اندکی دارم که موسولینی هم کمی خسته میشده است. من مثل یک شکارچی به خانه میآمدم که تیرهای بسیاری شلیک کرده است، اما تازه وقتی شکارهایش را کنار هم میچیند میفهمد چند تیرش به هدف خورده است.»