"این كتاب پژوهشی است درباره‌ی دگرگونی و مدرن‌سازی سیاسی در جهان سوم كه با استناد به تئوری‌های جدید در این خصوص، به نگارش درآمده است. بر این اساس نویسنده با اشاره به مساله‌ی سنت‌گرایی در كشورهای جهان سوم و این كه تغییر باید در دامان این سنت‌ها صورت پذیرد، نشان می‌دهد كه هركدام از اقسام سنت، چه تاثیری بر تعیین جهت دگرگونی سیاسی خواهد داشت و اصولا دگرگونی چگونه پدید می‌آید و چه عواملی در شكل‌گیری آن موثر هستند. كتاب با این مبحث پایان می‌یابد كه آیا كشورهای جهان سوم باید در رشد سیاسی، از الگوهای شرقی و غربی تاثیرپذیرند یا می‌توانند با استفاده از سنت‌های خود، به صورتی جدید وضع سیاسی خود را شكل بخشند كه پاسخ نویسنده، بیش‌تر بر محور همین موضوع اخیر است. بخش دوم كتاب نیز شامل هفت مقاله است: 1- جنبه‌های رشد سیاسی: مفهوم رشد سیاسی/ لوشن‌پای، 2- دموكراسی/ رابرت دال، 3- ریشه‌های دموكراسی/ كارلز بوآ، 4- رشدنیافتگی سیاسی/ میك‌مور، 5- جامعه‌شناسی مدرن‌سازی/ رانلد اینگلهارت، 6- راه‌های مدرن‌سازی سیاسی/ م. گ. اشمیت، 7- تعارض و همگرایی فرهنگ‌ها در قرن بیست و یكم/ ساموئل هانتینگتون."
عزت‌الله فولادوند در 1314 در شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش قاضی دادگستری بود. او پس از گذراندن تحصیلات پایه در تهران، ابتدا برای ادامه‌ی تحصیل به انگلستان رفت، اما به علت برخی مشکلات دوباره به ایران بازگشت و دوره‌ی دبیرستان را به پایان رساند. سپس به پاریس رفت و دو سال در رشته‌ی پزشکی تحصیل کرد. پس از مطالعه‌ی کتابِ مسائل فلسفه اثر برتراند راسل پزشکی را رها کرد و برای تحصیلِ فلسفه عازم امریکا شد و دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترای فلسفه را در دانشگاه کلمبیا گذراند. از اساتید او می‌توان به آرتور دانتو، رابرت کامینگ و سیدنی مورگن بسر اشاره کرد.
فولادوند از سال 1343 تا 1359 در سمت‌های مختلف در شرکت ملی نفت ایران و وزارت امور اقتصادی و دارایی مشغول به کار بوده است. در کنار فعالیت‌های شغلی به فعالیت‌های فرهنگی نیز پرداخت و در همان سال‌ها ترجمه‌هایی از او منتشر شد. ترجمه‌ی کتابهای فلسفه کانت و آگاهی و جامعه به‌ترتیب در دوره‌های هشتم و نهم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شده‌اند.
از ترجمه‌های او می توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: گریز از آزادی (اریش فروم)، آلبرکامو (کانر کروز اوبراین)، خشونت (هانا آرنت)، به یاد کاتالونیا (جرج اورول)، جامعه‌ی باز و دشمنان آن (کارل پوپر)، فلاسفه‌ی بزرگ (برایان مگی)، راه فروبسته (هنری استیوارت هیوز)، زندگینامه‌ی فلسفی من (کارل یاسپرس) اخلاق در فلسفه‌ی کانت (راجر سالیوان)، آغاز فلسفه (هانس گئورگ گادامر).
برج‌فرازان تلاشی است برای واکاوی اجتماعی ریشه‌های جنگ جهانی اول در قالب مرور زندگی و جست‌وجو در احوال جوامعی که درگیر این اتفاق بوده‌اند. کتاب در این ریشه‌یابی به جای تحقیق در ساختار دولت‌ها، به پژوهشی بنیادی در اوضاع اجتماعی مردمِ درگیر با جنگ می‌پردازد. تاکمن در بخش‌های مختلف برج‌فرازان وقایع کشورهای اروپایی و امریکا در سال‌های 1890 تا 1914 را از نظر می‌گذراند و با زبانی روایی، جزئیاتی خواندنی و بکر از چهره‌ی جهانِ پیش از جنگ جهانی اول ارائه می‌دهد و سعی می‌کند به این سؤال پاسخ دهد که چطور در سال‌های اوج‌گیری تمدنِ مدرن جنگی چون جنگ جهانی اول رخ داد.
باربارا تاکمن در ژانویه‌ی 1912 در نیویورک به دنیا آمد. تحصیلات خود را در کالج ردکلیف (وابسته به دانشگاه هاروارد) در 1933 به پایان رساند و سال بعد را در زادگاه خویش و در توکیو برای «انجمن روابط اقیانوسیه» کار کرد. پدرش، موریس ورتهایم بانکدار آمریکایی، چند سالی امتیاز مجله‌ی نیشن را داشت و در آن‌جا کاری به دخترِ خود واگذاشت. در سال 1937 با سِمت خبرنگار خارجی این مجله به اسپانیا رفت و مراحل اولیه‌ی جنگ داخلی اسپانیا را به چشم دید و گزارش کرد. در مادرید مدتی همراه نیروهای جمهوریخواه به محاصره‌ی قوای دشمن درآمد و بعد در لندن برای مجله‌ی تبلیغاتی جمهوریخواهان مقاله نوشت و به آرمان آنان یاری رساند. در طول جنگ جهانی دوم روزنامه‌نگار باقی ماند. او در سال 1939 با لستر آر. تاکمن که پزشک داخلی و استاد دانشگاه منهتن بود ازدواج کرد. تاکمن در فوریه‌ی 1989، در هفتاد‌و‌هفت سالگی، بر اثر سکته‌ی مغزی درگذشت.
تاکمن سال‌ها ریاست «انجمن مورخان آمریکا» و نیز «فرهنگستان هنر و ادبیات امریکا» را به عهده داشت. او دو بار برنده جایزه پولیتزر شد؛ یک بار برای کتاب توپ‌های ماه اوت و بار دیگر برای کتاب استیلول و تجربه‌ی امریکا در چین. همچنین در طولِ زندگی یازده کتاب نوشت که همه‌شان در زمینه‌ی تاریخ بود.
بررسی روابط بین‌الملل طی سده ی گذشته به‌سرعت دگرگون شده است. این دگرگونی تا حدودی نتیجه گرایش‌های پاگرفته و تغییرات پدیدآمده در موضوع بررسی این دانش است و تا حدودی هم زادهبرداشت‌های متحول دانشمندان در این باره که این موضوع را چگونه باید تعریف، درک و بررسی کرد. دانشنامه روابط بین‌الملل و سیاست جهان، مشتمل بر 299 مدخل به قلم 125 تن از نویسندگان از گرداگرد جهان، مرجع بی‌مانندی برای دانشجویان، محققان و استادان این حوزه است که هم بیانگر گنجینهماندگار مفاهیم مورد استفاده در روابط بین‌الملل (مانند توازن قدرت یا نظریه جنگ عادلانه) است، هم نشان‌دهنده نوآوری‌های نظری و دستورهای کاری جدیدتر (مانند مکتب برسازی، اداره‌گری جهانی، و علاقه‌مندی دوباره به سرشت حاکمیت تحت شرایط جهانی‌شدن) و هم آینه‌دار چندین ده تن از نظریه‌پردازان نامدار و اثرگذار این حوزه از دانش بشری. دانشنامه روابط بین‌الملل و سیاست جهان مقدمه فشرده و درعین‌حال جامعی برای بررسی روابط بین‌الملل در سده بیست‌ویکم است. گرچه عنوان این دانشنامه اشاره به یکی از حوزه‌های فرعی جاافتاده علوم سیاسی (یعنی روابط بین‌الملل) دارد ولی محتوای آن وضعیت فعلی دانش بشر درباره سیاست جهان را در فراخ‌ترین تعبیر این اصطلاح نشان می‌دهد. مدخل‌های این دانشنامه کل حوزه روابط بین‌الملل، از هنر دیپلماسی و تحلیل سیاست خارجی گرفته تا سیاست مقایسه‌ای، جامعه‌شناسی تاریخی، اقتصاد سیاسی بین‌الملل، تاریخ بین‌الملل، بررسی‌های راهبردی و مسائل نظامی، اخلاقیات، و نظریه و نظریه‌پردازان سیاسی بین‌المللی را دربرمی‌گیرد. محتوای کتاب حاضر هم دامنه بررسی سیاست جهان را نشان می‌دهد و هم تحولات برجسته‌ای را که از پایان جنگ سرد به این سو رخ داده است. وانگهی به معرفی متفکران کلیدی دانش روابط بین‌الملل و زوایای نظریه‌های آنان نیز می‌پردازد.
توپ‌های ماه اوت درباره‌ی اولین ماه جنگ جهانی اول است که در اوت 1914 آغاز شد و چهار سال ادامه یافت. تاکمن در این کتاب جزئیاتِ دقیق و رویدادها و تصمیم‌هایی را شرح داده است که به جنگ انجامیدند. او همچنین در سرگذشت و اندیشه‌ی مردانی که جنگ را رقم زدند تأمل کرده و آنچه را در کابینه‌ها و ستادها و جبهه‌ها می‌گذشت روایت کرده است. باربارا تاکمن در 1963 برای توپ‌های ماه اوت جایزه‌ی پولیتزر گرفت. این کتاب حتی با استقبال کسانی مواجه شد که علاقه‌ی چندانی به خواندن تاریخ نداشتند. جان اف. کندی، رئیس‌جمهور پیشین امریکا، به همکارانش توصیه می‌کرد توپ‌های ماه اوت را بخوانند.
باربارا تاکمن در ژانویه‌ی 1912 در نیویورک به دنیا آمد. تحصیلات خود را در کالج ردکلیف (وابسته به دانشگاه هاروارد) در 1933 به پایان رساند و سال بعد را در زادگاه خویش و در توکیو برای «انجمن روابط اقیانوسیه» کار کرد. پدرش، موریس ورتهایم بانکدار آمریکایی، چند سالی امتیاز مجله‌ی نیشن را داشت و در آن‌جا کاری به دخترِ خود واگذاشت. در سال 1937 با سِمت خبرنگار خارجی این مجله به اسپانیا رفت و مراحل اولیه‌ی جنگ داخلی اسپانیا را به چشم دید و گزارش کرد. در مادرید مدتی همراه نیروهای جمهوریخواه به محاصره‌ی قوای دشمن درآمد و بعد در لندن برای مجله‌ی تبلیغاتی جمهوریخواهان مقاله نوشت و به آرمان آنان یاری رساند. در طول جنگ جهانی دوم روزنامه‌نگار باقی ماند. او در سال 1939 با لستر آر. تاکمن که پزشک داخلی و استاد دانشگاه منهتن بود ازدواج کرد. تاکمن در فوریه‌ی 1989، در هفتاد‌و‌هفت سالگی، بر اثر سکته‌ی مغزی درگذشت.
تاکمن سال‌ها ریاست «انجمن مورخان آمریکا» و نیز «فرهنگستان هنر و ادبیات امریکا» را به عهده داشت. او دو بار برنده جایزه پولیتزر شد؛ یک بار برای کتاب توپ‌های ماه اوت و بار دیگر برای کتاب استیلول و تجربه‌ی امریکا در چین. همچنین در طولِ زندگی یازده کتاب نوشت که همه‌شان در زمینه‌ی تاریخ بود.
محمد قائد شرفی، نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار متولد 1329 در شیراز است. او از 1348 تا 1352 در رشته‌ی روانشناسی در دانشگاه شیراز تحصیل کرده است.
قائد در دهه‌ی 1350 در مجلات مقاله می‌نوشت و دبیر صفحه‌ی فرهنگی و عضو شورای سردبیری روزنامه‌ی آیندگان نیز بود. همچنین در نشریه‌ی کتاب جمعه به سردبیری احمد شاملو همکاری می‌کرد. او در سال‌های دهه‌های 1360 و 1370 در نشریه‌های مستقلی مانند جامعه سالم، آدینه، مجله فیلم و صنعت حمل و نقل قلم زد و در 1377 ماهنامه آموزشی- فرهنگی لوح را تأسیس کرد که 15 شماره از آن به سردبیری خودش منتشر شد.
قائد مقاله‌نویسی چیره‌دست است و تا به حال دو مجموعه از مقاله‌هاش با عنوان‌های دفترچه‌ی خاطرات و فراموشی و مقالات دیگر و ظلم، جهل و برزخیان زمین: نجوا و فریاد در برخورد فرهنگ‌ها منتشر شده است. علاوه بر این دو کتاب اثر دیگر او، عشقی: سیمای نجیب یک آنارشیست نام دارد که به شرح زندگی و اندیشه‌ی میرزاده‌ی عشقی، شاعر عصر مشروطه اختصاص دارد.
علاوه بر آثار تألیفی کتاب‌هایی هم با ترجمه‌ی قائد در دست است: توپ‌های ماه اوت (باربارا تاکمن)، قدرت‌های جهان مطبوعات (مارتین واکر)، نخستین مسلمانان در اروپا (برنارد لوئیس)، مبارزه علیه وضع موجود: جنبش دانشجویی آلمان 85-1955 (سابینه فون دیرکه) و...
کتاب حاضر به چرایی محو طبقه متوسط جامعه آمریکا از جنگ جهانی دوم به بعد پرداخته است. زوال طبقه متوسط راهی را فراهم می‌کند تا در مورد نابرابری درآمدی میان ثروتمندان و فقرا تأمل بیشتری داشته باشیم. نویسنده، ریشه چنین اختلاف فاحشی را در نوع دموکراسی، سیستم آموزشی، تبعیض نژادی و جنسیتی، سیستم قضایی، نوع قانون‌گذاری و ... جامعه آمریکا جستجو کرده است. آموزش در هر جامعه‌ای کلید حرکت از بخش فقیر به بخش ثروتمند جامعه است، اما از آن‌جایی که فقرا از آموزشی با کیفیت محروم‌اند، دور باطل فقر در فرزندان آن‌ها همچنان تکرار می‌شود. چه بسا افرادی وجود دارند که با استعداد ذاتی یا تلاش فراوان خود، با موانعی در جامعه دست به گریبان می‌شوند که آن‌ها را در رسیدن به قله اهداف و آرزوهای خود باز می‌دارند.
